Kodaiyil kuruviyudan santhippu

கோடையில் குருவியுடன் ஓர் சந்திப்பு 

 

சன்னலில்  ஓர் குருவி 

சற்று இளைப்பாற  வந்தது. 

சத்தமிட்டு விரட்டினேன் 

"செல் !உன் வீட்டிற்கு " என்றேன்.

"இது என் வீடும் தான் "என்றது ஏக்கத்துடன். 

திகைத்து நின்றேன் ஓர் நொடி. 

சன்னல்  கதவுகள் 

சட்டென மூடி திறந்தன.

சரியாக புரிந்தது எனக்கு. 

காடுகள் வீடுகளாகி,

மரங்கள் யாவும் 

மாளிகைகளின் கதவு சன்னல்களாய்

மாறி விட்டன!

"காட்டையே அளித்த அக்குருவிக்கு- என்

வீட்டின் சிறு சன்னலை கூட தர மறுப்பதா?"

எனக்குள் இந்த வினா சில நொடிகள்:

அன்று முதல் 

அந்த குருவி 

அன்றாடம் -என் வீட்டு சன்னலில். 🕊🕊🐦🐦🐥🐤